Houden zwanen van forten?

Jonge zwanen bij fort Altena

Al een paar maal was me tijdens het geven van een rondleiding op fort Altena het zwanennest opgevallen. Een groot nest ook in de fortgracht. Vlakbij de A27, maar toch rustig genoeg om er vijf eieren uit te broeden. Zaterdag zag ik voor het eerst de vijf zwanenjong op het nest bij moeder zwaan. Vader zwaan hield de wacht. Vlak naast het zwanennest lag overigens ook nog een eendennest.

Of het toeval is of niet, maar bij fort Giessen zag ik vorige week ook al een broedende zwaan. Vlakbij liepen twee lammetjes en toen die wat al te dicht bij het nest kwamen, liet moeder zwaan haar ongenoegen duidelijk merken. Of de eitjes in dat zwanennest ook al uit zijn weet ik niet. Maar het is wel bijzonder dat bij beide forten zwanen kennelijk een rustig plekje vonden om hun kroost op de wereld te zetten.

Lammetjes die iets te dicht bij het zwanennest willen kijken

Hillpolders overgedragen aan Staatsbosbeheer

Burgemeester Breuer en wethouder Dick Prosman

Vooruitlopend op de definitieve afrondingen van de werkzaamheden in de Hilpolders deze zomer, hebben de betrokken bestuurders 23 mei stil gestaan bij dit moment. De bestuurders van de betrokken organisaties, Staatsbosbeheer, gemeente Werkendam, provincies Noord-Brabant en Zuid-Holland, Rijkswaterstaat en de Combinatie Noordwaard (aannemerscombinatie die in opdracht van Rijkswaterstaat het werk heeft uitgevoerd) hebben de Hilpolders symbolisch overgedragen aan Staatsbosbeheer, door een aantal wilgentenen te planten. In het najaar stelt Staatsbosbeheer het gebied open en is het weer toegankelijk voor het publiek.

Een overzicht van de Hilpolders

De Hilpolders maken deel uit van het plangebied van het project Ontpoldering Noordwaard en vallen onder het rijksprogramma Ruimte voor de Rivier. In de Hilpolders worden bijzondere natuur  aantrekkelijke recreatiemogelijkheden en hernieuwde getijdewerking gecombineerd. Het gebied leent zich uitstekend om er te wandelen, fietsen en kanoën.

Gorinchemse poezieroute

Gedicht van Ida Gerhardt bij bibliotheek Groenmarkt

Gedicht Jenneke Mijnlieff-Verschoor in de Tinnegietersteeg

Radiobaken (4)

Oversteken op de N322

Tijdens het laatste deel van de wandeling kwam nog een rattenvanger aan het woord. Hij vertelde over de vele ratten die hij in de voorbije jaren had gevangen. De aantallen ben ik vergeten te noteren, maar het was indrukwekkend. Ook liet Robbert van der Horst aan het einde van de wandeling nog foto's zien van het hoge water in 1970 of 1971. De kinderen werden zelfs naar huis gestuurd, omdat het water zo hoog kwam. Op de foto's was nog net de richtngwijzer boven water te zien. Verder was het een grote watermassa. Want ook dat is het verhaal van Brakel. Na die ramp werd een dijk aangelegd vanaf het dorp Brakel naar slot Loevestein, maar de wordt met de vergraving weer afgegraven. Zo blijven de verhalen in het gebied zich opstapelen.

 

De live-radiowandeling van Radio Baken worden 24, 25 en 26 mei opnieuw gehouden.

Radiobaken (3)

Vanaf het kruispunt trokken de wandelaars verder de nieuwe dijk over

Eenmaal voorbij het Mansfelder gemaal mochten we de N322 oversteken, uiteraard wel met een aantal verkeersregelaars. Aan de overkant wachtte Robbert van der Horst ons alweer op en liet ons twee dode muizen zien, naast elkaar gevonden. Vanaf het kruispunt trok de stoet wandelaars verder de Nieuwe dijk over, langs de grote wiel, de oude wiel en het aalpottersgat (?). Halverwege de dijk mochten we weer de polder in, alweer over zo'n gemeen modderig weggetje. Met halverwege een wilg waar een oranje jerrycan in een oude wilg is gegroeid. Eenmaal in de polder vertelde Hans van Staatsbosbeheer over blaarboterbloem die daar groeit. Zeldzaam en het wordt afgeraden deze beet te pakken vanwege het risico op blaren. Ergens halverwege de wandeling door de polder vonden we nog een kapot ganzenei. Even verderop zat overigens ook een koppel ganzen.

Radiobaken (2)

Robbert van der Horst met zijn geheime schatkist

De radiozender voor de live uitzendingen van het Radiobaken waren verstopt in een soort geheime schatkist. Uit de laatjes kwam steeds weer een andere schat tevoorschijn. Zoals oude foto's van bijvoorbeeld het Mansfelder gemaal. Maar ook een foto van een huis met een witte stip. Ik heb nog gevraagd of hij dat verhaal van de witte stip wilde vertellen, maar ondanks zijn toezegging kreeg ik dat niet meer te horen. Maar dat huis met die witte stip had alles te maken met de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Dat huis met die witte stip lag in de vuurlinie van de Waterlinie en de witte stip was onderdeel van een ingenieus seinsysteem. Het fijne weet ik er niet van, maar tijdens de fietstocht langs de betonnen van de eerste Wereldoorlog lichtte Kees van Maastricht een tipje van de sluier op. Overigens hebben we het Mansfelder gemaal niet bezocht, hoewel we er vlak langs zijn gewandeld.

Rabiobaken

Wandelen door Poederoijense Hoek langs een dijk vol fluitenkruid

In de Boezem van Brakel kon zaterdag worden gewandeld met Radio Baken, live radiowandelingen. Hoewel de modder naar de batterij van Brakel een normaal mens zou afschrikken, kreeg ik geen spijt van de tocht. Geweldig om zo met live radio al die mooie verhalen uit het gebied te horen. En gewoon om je heen te kijken en zo te trachten het landschap te lezen. Zoals bij Poederoijense hoek. Over de scheepswerf dit ooit langs de dijk lag. En over wat eens een mooie boerderij was, maar de laatste twintig jaar zo verwaarloosd dat twee weken geleden de fik erin werd gestoken. Het ontluikende groen, bloeiende fruitbomen, boerenkant langs de dijk en de sloot. Kortom prachtig om daar te wandelen.

Afscheid van Elsbeth

Met Elsbeth en Hennie samen tijdens een interview in 2006

In de Werkendamse raad werd afscheid genomen van Elsbeth van Beek. Ik ken haar al bijna twintig jaar. In 1994 werd ze voor de eerste maal als raadslid gekozen in de Werkendamse raad door voorkeursstemmen. In die tijd was ik zelf actief in de Vrouwenraad en voerden we actie voor meer vrouwen in de raad. Elsbeth werd daarop vervolgens tot ieders verrassing gekozen tot raadslid voor de VVD. Ze had de politiek met de paplepel meegekregen, haar moeder was nog wethouder in Rotterdam. Volgens mij heeft Elsbeth in 1997 bij de herindeling van Werkendam en Dussen de politiek vaarwel gezegd. Toch bleef ook zij betrokken en in 2002 stond ze weer op de kieslijst. Toen is ze volgens mij niet gekozen. Toch werd ze in 2005 opnieuw raadslid, na het vertrek van Dite van Vianen. Dat bleef ze tot vanavond, om gezondheidsredenen moest ze nu afhaken. In 2006 werden Elsbeth, Hennie Schermers en ikzelf nog geinterviewd over vrouwen in de politiek, al weet ik niet goed meer voor welk blad. Elsbeth, het ga je goed!

Hoogwaterpatrouille

Hoogwaterpatrouilles van Waterschap Rivierenland verkennen 14, 22 en 28 mei tussen 19.00-21.30 uur de dijken in het Land van Heusden en Altena. Ze zijn herkenbaar aan oranje hesjes met het opschrift dijkwacht. Deze tweejaarlijkse verkenning heeft tot doel de patrouillelopers bekend te maken met alle belangrijke punten langs de rivierdijken die tijdens een hoogwater van belang zijn. Het gaat dan onder meer om de plekken waar bij hoogwater kwelwater door de dijk sijpelt, om plekken die extra gevoelig zijn voor het langsstromende rivierwater en om betonnen constructies in de dijken. Met deze verkenningen wil het waterschap zorgen voor een verdere professionalisering van de dijkbewakingsorganisatie.

Hoogwateroefening in september 2009

De patrouillelopers bij Waterschap Rivierenland zijn deels medewerkers van het waterschap en deels inwoners van het gebied die zich als vrijwillige patrouilleloper hebben aangemeld. In totaal gaat het om 300 personen. Iedere patrouilleloper heeft een eigen stuk dijk, dat hij tijdens periodes van hoogwater goed in de gaten moet houden. Dan is het goed wanneer de patrouilleloper op voorhand weet waar in ‘zijn' stuk dijk de plekken zitten die extra toezicht vereisen.

Open dag Noordwaard

Een van de nieuwe bruggen in het gebied

De Combinatie Noordwaard houdt 1 juni van 10.00 tot 16.00 uur een open dag. Startpunt is de bouwkeet (Steurgat 26a, Werkendam). Vanaf hier worden rondritten per bus van 1 uur georganiseerd. De eerste bus vertrekt om 10.30, de laatste om circa 15.00 uur. Aan de kinderen is ook gedacht. Ze kunnen op de foto met een bouwmachine en spelen op een springkussen of in de zandbak Kortom: er is van alles te zien en te beleven. Uw auto parkeren of fiets stallen kan bij de Scheepsbouwers Maritiem, Steurgat 3B, aan de overzijde van de bouwkeet. En vergeet niet om in de bouwkeet een speciale flyer mee te nemen, waarmee u op 1 juni tegen gereduceerd tarief het Biesbosch Museum kunt bezoeken. Een echte aanrader, want hier staat een maquette van 9 bij 3 meter en filmbeelden en animaties geven een indruk van het eindresultaat in 2015.

Nieuwe gemalen

Een gemaaltje met twee verdiepingen

Vanavond weer eens door de Noordwaard gereden. Het werk aan de ontpoldering verloopt voortvarend. Deze keer zag ik één van de nieuwe gemalen, die zijn gebouwd. In totaal worden in het gebied 60 gemalen en waterstaatkundige bouwwerken gemaakt. Het gemaal op de foto telt twee verdiepingen, de apparatuur komt op de verdieping. Uit voorzorg, als het gebied onderloopt moet de apparatuur in de gemalen natuurlijk wel droog blijven. Bij de ontwerpfase was sprake dat je straks bovenop de gemalen de omgeving kunt bekijken, maar ik weet eigenlijk niet of dat nog goedgekeurd is.

M. Vasalis, Ida Gerhardt en Elisabeth Eybers

Maaike Meijer, hoogleraar en auteur van de biografie van M. Vasalis hield dinsdagavond in het museum van de vrouw een lezing over drie succesvolle dichters uit de 20e eeuw; M. Vasalis, Ida Gerhardt en Elisabeth Eybers. Jammer dat slechts een handvol bezoekers de lezing bijwoonden, die onderdeel vormde van de promotie van het boek 1001 vrouwen van Els Kloek. De drie dichteressen kenden elkaar wel, al hadden ze niet altijd even intensief contact. Wel zijn bijvoorbeeld brieven bewaard gebleven van Ida Gerhardt aan M. Vasalis en vice versa. Daarnaast hadden de dichters gemeen dat ze allen woorden hebben gegeven aan het ouder worden, aan het sterven.


Uiteraard ging het grootste deel van de lezing over Vasalis, omdat Meijer over haar een biografie schreef. Veel van haar gedichten laten visioenen zien. Ze schreef vooral veel in haar jonge jaren en publiceerde drie bundels in 1940, 1947 en 1954. Postuum verscheen ook nog een dichtbundel aan het begin van de 21e eeuw. Meijer ziet in de levensloop van Vasalis ook een duidelijk tijdbeeld. Ze werkte als psychiater, maar na haar verhuizing naar Groningen was ze ook korte tijd alleen huisvrouw. Een periode dat ze diep ongelukkig was, zoals Joke Smit verwoordde in haar essay 'het onbehagen van de vrouw'.

 Ouderdom

Ik oefen als een jonge vogel op de rand

van 't nest dat ik verlaten moet

in kleine haperende vluchten

en sper mijn snavel

De A van Aletta

Het museum van de vrouw

In het Museum van de vrouw in Echt is tot eind 2013 de expositie 'Baas in eigen bestaan' te zien. Het gaat over de beroepskeuze van de vrouw. De tentoonstelling daagt je uit na te denken over je eigen beroepskeuze en of je baas bent van je eigen baan. Op 16 mei is er zelfs een lezing over. Lijkt me echt boeiend, maar Echt is toch echt anderhalf uur rijden vanaf Werkendam. De expositie was echter heel herkenbaar, met beroepen als vroedvrouw, naaister (mijn oma was ook huisnaaister), winkelmeisje of secretaresse. Natuurlijk ontbrak een filmpje van Aletta Jacobs niet, de eerste vrouw in Nederland die aan een universiteit studeerde en later ook werkte als arts in Amsterdam. 

www.museumvandevrouw.nl

Vier vrijheid

Herdenken

Niet worden vergeten

Stilaan breken

tijd en verleden. …………..

Stilaan wordt verleden meer verteld

dan gevoeld.

Stilaan verdwijnen

nut en noodzaak

verleden verdriet ……………

op een boekenplank.

Verleden wordt ……………

geschiedenis.

Morgen wordt ……………

in vrijheid gefeest.

Vier en Vertel dan !!

de noodzaak van het weten

de noodzaak van het ……………

‘nooit meer’

de nood-zaak

van de gevallenen

want,

ook al worden namen niet meer gekend

zij hebben de meest dure prijs betaald ……………

voor onze vrijheid.

Marcel Vaandrager

Persvrijheid

Vandaag is de dag van de persvrijheid en bij toeval stuitte ik op een column op
http://www.elsevier.nl/Politiek/blogs/2013/5/Het-kiezelsteentje-op-de-weg-van-Aleid-Wolfsen-1247599W/ 

over burgemeester Aleid Wolfsen van Utrecht. Ooit had hij een oplage van een huis aan huis blad laten vernietigen vanwege een onwelgevallig artikel. Kan zoiets ook in Altena gebeuren? Ja, en misschien wel vaker dan je denkt. Sinds ik bij het Nieuwsblad werk heb ik tweemaal zoiets meegemaakt. Onze destijds zeer gewaardeerde columnist Ad Mol schreef weleens negatief over de gemeente Aalburg. Dat leidde tot een brief van de gemeente Aalburg met het dreigement dat ze haar gemeente pagina's zou terug trekken uit het Nieuwsblad als Ad Mol nog eenmaal iets negatiefs zou schrijven. De brief dook recent nog op bij de verhuizing naar Den Bosch. Uiteraard heb ik hem bewaard. De gemeente pagina's zijn intussen ook daadwerkelijk uit het Nieuwsblad verdwenen.

Een tweede voorbeeld gaat over wethouder Vincent van den Berg. Tijdens de viering van 100 jaar Bergsche Maas in 2004 had hij tijdens een boottocht achteloos gezegd dat hij de functie van wethouder met twee vingers in de neus uitvoerde. Mijn collega in die tijd schreef daar een artikel over, waar door de oppositie in de Werkendamse gemeenteraad prompt vragen over werden gesteld. Het Nieuwsblad moest diep door het stof en schrijven dat de wethouder het zo niet had bedoeld, anders zouden de gemeente pagina's uit het Nieuwsblad verdwijnen. Ondanks die knieval verdwenen de gemeentepagina's later inderdaad uit het Nieuwsblad.

Oordeel zelf, hoe zit het eigenlijk met de persvrijheid in Altena?