Dijkmagazijnen

Het dijkmagazijn in Waardenburg

Deze week in het Brabants Dagblad een leuk artikel over het hergebruik van het dijkmagazijn in Waardenburg. Hans Piek en Harrie de Koning richten er het Museum of National History in, een museum met fossiele, zwerfstenen en voorwerpen uit het verre verleden. Het dijkmagazijn gaat 1 juli open. Bij het nemen van foto's waren beide heren nog druk in de weer met de inrichting. Het dijkmagazijn dateert van 1872. Het pand, een rjiksmonument, is eigendom van Waterschap Rivierenland. Naast het pand staat overigens nog een peilschaal. Vlakbij het pand staan nog enkele fraaie monumenten, zoals de molen en kasteel Waardenburg. 

De peilschaal naast het dijkmagazijn

In het rivierengebied staan uiteraard nog veel meer dijkmagazijnen. Enkele zijn Dodewaard. Ewijk, Weurt, Winssum, Dees,Ingen, Appeltern, Hoogerd, Neder-asselt. En nu ben ik er ongetwijfeld nog een aantal vergeten. Sommige van deze dijkmagazijnen zijn nog in eigendom van Waterschap Rivierenland. Maar het dijkmagazijn in Dodewaard is in gebruik bij de plaatselijke muziekvereniging. In het dijkmagazijn van Ewijk werd in 2010 een expositie gehouden door Wil Schuring en Wim Rutten. Van oudsher werden de dijkmagazijnen gebruikt voor opslag van materialen voor dijkbewaking en onderhoud.

Hèt boek

Een schitterend boek, dat iedere waterschapper gelezen moet hebben

Tijdens de excursie werd er uiteraard druk gespeculeerd over het boek dat journalist Theo Dersjant gaat schrijven over de waterschapsbestuurders van Rivierenland. Zelf ben ik ook nieuwsgierig. Wat voor soort boek gaat het worden? Één van de mooiste boeken die ik heb gelezen over waterschappen is het boek 'De laatste dagen van een boerenrepubliek' van Rudie van Meurs. Hij beschrijft daarin de laatste 25 jaar van polderdistrict Betuwe alvorens ze opgaat in Waterschap Rivierenland. Het boek is niet overal even vleiend over waterschapsbestuurders, maar toch is het boeiend om te lezen. Nooit gelezen? Het is te leen bij mij.

Op excursie (4)

Bedstee in de Lingehoeve

Tot besluit van de excursie wachtte ons een smakelijk maal in de Lingehoeve in Oosterwijk langs de Linge. Geen onbekende plek, mijn dochter vierde er haar bruiloftsfeest in 2004. Of was het toch 2005? De Lingehoeve is een oude boerderij, waar delen nog origineel zijn ingericht, zoals de bedstee. Maar geen van de waterschappers hoefde van deze overnachtingsmogelijkheid gebruik te maken, zoals vroeger wel gebeurde in het Waterschapshuis bij de Kinderdijk.

Wat dit maal ons gekost heeft? Geen idee, maar journalist Theo Dersjant, die na lang wikken en wegen toch mee mocht met de excursie heeft zijn eigen maaltijd betaald en moet het dus weten. Straks zullen we het allemaal lezen in zijn boek over de waterschapsbestuurders.

Op excursie (3)

Even afstappen bij de geschutopstelplaats aan de dijk

Na fort Asperen stonden de fietsen klaar om een stukje te fietsen. Het begon heel gezellig met een bezoek aan een geschutsopstelplaats langs de dijk. Tijdens de dijkversterking is er ook oog voor de cultuurhistorische waarden langs de dijk. die ook een belangrijke rol speelt in de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Zo is de geschutsopstelplaats met prachtig uitzicht op Asperen, geheel hersteld. Één van de twee ruimtes is bestemd voor vleermuizen. De slimmerik die vroeg hoe de vleermuizen nu kunnen weten welke ruimte ze mogen gebruiken, had de gaten in de muur nog niet opgemerkt. Ook verder fietsend langs de dijk bleef het gezellig met mooie Hollandse wolkenluchten. Maar....., we hadden het kunnen weten, in de bus had het immers ook al geregend. Eenmaal de dijk af en onder langs terug fietsend kregen we een stevige bui over ons heen. Schuilen onder een boom bood maar even soelaas, zodat de meesten met een nat pak terugkeerden naar fort Asperen. Maar waterschappers die niet tegen een regenbuitje kunnen, zijn natuurlijk geen knip voor hun neus waard, toch?

Schuilen onder een boom tijdens de regenbui (foto Jan Hak)

Fietsen in de stromende regen

Dag 138: GFT afval

Gisteren ontvingen we een brief over de hoeveelheden ingezameld huishoudelijk afval. Er blijkt weer minder GFT afval apart ingezameld te zijn. De vraag is dan natuurlijk hoe erg dat is. Meer dan tien jaar geleden werd de groene container ingevoerd en zelf houd ik nog altijd trouw tuinafval apart. Etensresten verdwijnen echter steeds vaker in de grijze container. Is dat erg? Toen de gescheiden inzameling werd ingevoerd was er landelijk nog sprake van het storten van afval, nu wordt afval verbrand. Het milieueffect; verbranden of verwerken tot compost is echter hetzelfde. Alleen is composteren goedkoper. Nu gaf ik gisteren al aan dat niet duidelijk is of ook op de milieustraat minder groen is ingeleverd. Indien hier juist meer groen is aangeleverd, dan wordt de daling in huishoudelijk GFT afval hierdoor veroorzaakt.

Op excursie (2)

De restauratie van fort Asperen

Het tweede onderdeel van de excursie van het Waterschap ging naar fort Asperen, deels over de Diefdijk. Daar kregen we al enige uitleg over de versterking van de Diefdijk. Op fort Asperen zelf volgde uitleg over enkele projecten rond EHS of KRW? Persoonlijk had ik daar ook wel iets willen horen over de restauratie van fort Asperen, maar dat heeft natuurlijk niets met het werk van het waterschap te maken. Minpuntje? Er stond geen koffie met appelgebak klaar, maar daar wisten enkele bestuursleden wel raad op. Gewoon zelf de koffie aanzetten en een flesje wijn opentrekken.

Op excursie

Bij de waterplas in Culemborg

Het algemeen bestuur van Waterschap Rivierenland maakte vrijdag een excursie langs diverse projecten. Na de broodjes in Tiel reden we per bus naar Culemborg om enkele voorbeelden van meer waterberging te bekijken.  We stopten bij een waterplas langs de Distelvlinderlaan die voor de waterberging was aangelegd, maar tevens zodanig was ingericht dat er ruimte overbleef voor recreatie. In de waterplas een fontein, die ligt op de plek waar bij opgravingen een grafheuvel is ontdekt. De mogelijkheden voor waterberging worden in Culemborg vooral gezocht in de ruime groensingels tussen de diverse nieuwbouwwijken van Culemborg.

CDA voor directe verkiezingen

Alle burgers toch naar de stembus in 2014?

In het CDA concept verkiezingsprogramma voor de Kamerverkiezingen van 12 september kiest de partij volmondig voor directe verkiezingen van het Waterschap bestuur. Dat is goed nieuws, lange tijd bleef onduidelijk wat het CDA standpunt nu eigenlijk was. Te lang werd gedacht toch maar in te stemmen met indirecte verkiezingen omdat daarmee een mogelijke opheffing van de waterschappen zou kunnen worden voorkomen. Persoonlijk ben ik altijd voor directe verkiezingen geweest. Het is gewoon de meest democratische manier om een bestuur te kiezen. Op 2 juli stemt de kamer overigens het huidige wetsvoorstel om te kiezen voor indirecte verkiezingen in 2014 na de gemeenteraadsverkiezingen. Nu maar duimen dat dat wordt verworpen.

Tekst verkiezingsprogramma:  
Waterschappen zijn een onmisbaar democratisch onderdeel van de Nederlandse staatsinrichting. Omdat de waterschappen zelf hun belastingen heffen is toezicht vanuit de samenleving noodzakelijk, uit te voeren door een democratisch direct gekozen bestuur. De waterschapsverkiezingen vinden gelijktijdig plaats met de
gemeenteraadsverkiezingen.

Dersjant mag toch mee

Vanmiddag een mail ontvangen van het Waterschap dat Theo Dersjant toch mee mag op de excursie. Mooi, toch blijf ik wel met vragen zitten. Want hoe kwam de besluitvorming nu tot stand? Vrijdag kreeg hij te horen dat hij niet mee mocht, een besluit van het CDH of van het Algemeen Bestuur? Vandaag is het besluit gewijzigd, maar wie hebben dat nu uiteindelijke besloten? De dijkgraaf en heemraad Matthieu Gremmen zitten in Senegal bij het uitwisselingsproject van WSRL in Afrika. Heemraad Arend Fernhout is eveneens afwezig, hoewel hij voor dringende zaken wel bereikbaar was. Dus is het besluit nu genomen door de heemraden Bassa, Kool, Cruijsen en Roorda?

Zijn excursies Waterschap openbaar?

Jaarlijks maakt het bestuur van Waterschap Rivierenland een excursie in de regio om zo kennis te nemen van het werk van het waterschap. Dit keer staat een bezoek aan de Diefdijklinie op het programma, waar een dijkversterking wordt uitgevoerd. Interessant om kennis van te nemen. Naast de kennis die wordt opgedaan is er uiteraard ook ruimte voor informele contacten.

Theo Dersjant, de journalist die een boek schrijft over de waterschappen, was voornemens deel te nemen aan de excursie. Maar hij heeft te horen gekregen dat hij niet welkom is. Waarom niet eigenlijk? Er gebeurt niets geheimzinnigs tijdens die excursies dat een buitenstaander niet zou mogen weten. En het lijkt me juist goed om ook op die manier als waterschap te laten zien wat je doet, ook als bestuur. Dus mijn advies aan het bestuur, wees niet zo krampachtig en nodig Theo Dersjant gewoon uit!

Meer weten over eerdere excursies: http://www.hanviskie.blogspot.nl/2011_06_01_archive.html

Molens aan de Kinderdijk

Plaquette op het Wisboomgemaal

Maar weer een keer schrijven over de molens aan de Kinderdijk. Ze zijn me al van jongsaf aan bekend. Mijn oma die werd geboren aan de Lekdijk in Nieuw-Lekkerland had bij haar thuis een foto van alle molens van de Kinderdijk aan de muur hangen. Het was een huwelijkscadeau geweest bij haar huwelijk in 1935. Hoewel mijn moeder vertelde dat ze regelmatig vanuit Werkendam in Nieuw-Lekkerland bij de familie logeerde, kon ze zich een bezoek aan de molens niet herinneren. Mijn eerste bezoek aan de molens was volgens mij in 1980. In dat jaar vierden mijn grootouders dat ze 45 jaar getrouwd waren en brachten met een bus vol familie een bezoek aan de molens. Ook tijdens een excursie van het Waterschap brachten we al eens een bezoek aan de molens van de waterschappen Nederwaard en Overwaard. En hoe vaak je de molens ook ziet, het blijft een fascinerend gezicht. In de algemene bestuursvergadering van vrijdag 15 juni komt het voorstel aan de orde dat Waterschap Rivierenland de molens en het Wisboomgemaal uit 1868 voor een symbolisch bedrag van een euro overdraagt aan de gemeente Nieuw-Lekkerland. Hopelijk worden zo de financiele problemen opgelost. En mijn advies; zorg voor modernere voorzieningen rondom het complex.

http://www.waterschaprivierenland.nl/aspx/download.aspx?File=/contents/pages/230881/18_2012-16755_bestuurlijke_besluitvorming_rond_swek.pdf

Tekorten bij molens Kinderdijk

Journalist Theo Dersjant schreef volgens mij als eerste over de tekorten bij stichting Werelderfgoed die de molens van de Kinderdijk beheert. Het gaat om negen ton, deels ontstaan door duurdere restauraties van de molens en deels door ambitieuze plannen.  Dersjant heeft de informatie uiteraard opgepikt tijdens zijn bezoeken aan Waterschap Rivierenland; hij werkt dit jaar aan een boek over de waterschappen in ons land.

Alta Scholtz uit Namibie op bezoek aan de Kinderdijk

Overigens ben ik recent bij de molens geweest aan de Kinderdijk, samen met Alta Scholtz uit Namibie en haar moeder uit Zuid-Afrika. Zij waren diep onder de indruk van het molencomplex. Wat vooral opvalt is de knulligheid van de voorzieningen. Niet een gezellige lunchroom waar je lekkere broodjes kunt kopen. En ook de rondvaarten worden uitgevoerd met een scheepje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Waarom niet wat meer voorzieningen, zodat je ook meer entree kunt heffen? Waarom niet een theetuin rondom het Wisboomgemaal, waar overigens wel een mooie interactieve film over de historie van het gebied werd getoond. Nu aten we een lunch in een cafe verderop aan de dijk richting Alblasserdam.

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/molens_kinderdijk_in_zwaar_weer_1_649576