Dag 181: De eerste honderd dagen

Een politicus of president wordt vaak beoordeeld op de eerste honderd dagen van zijn of haar regeerperiode. Eigenlijk had ik hierover moeten schrijven op 24 juni, 100 dagen na de installatie van de nieuwe raad. Toen is het me echter ontschoten, dus nu bij aanvang van ons zomerreces alsnog over die eerste honderd dagen. Hoe hebben de nieuwe raadsleden en wethouders het eraf gebracht? Nieuwe raadsleden waren Corine Verweij, Peter Ribbers, Bert van Seters, Henk Bouman, Lennart Alberts, Otto van Breugel, Cees Branderhorst en Wil Drabbe. Van de nieuwe raadsleden hebben alleen Otto van Breugel, Bert van Seters en Peter Ribbers eveneens zitting in de commissie Grondgebied, de nieuwe wethouders zitten beiden in een andere commissie. Veel samengewerkt heb ik dus nog niet met de nieuwelingen. En om nu direct mijn eigen fractiegenoot een veer in zijn kont te steken, gaat wat al te ver. Wel kunnen we het uitstekend samen vinden. De nieuwe raadsleden lijken nog wat kleurlozer dan hun voorgangers, maar dat veranderd hopelijk snel genoeg als ze hun weg gevonden hebben in gemeenteland.

Dag 180: Haagse sores

Op stap in Geertruidenberg

En zo is alsnog het kabinet gevallen over het paspoort van Ayaan Hirsi Ali. Maandagavond zag ik al het interview met Ayaan over de handtekening die ze had gezet. Wat een opportunisme sprak daaruit. Ze had haar handtekening maar gezet omdat ze haar paspoort zo graag wilde behouden. Zou ze dan helemaal geen principes hebben? Maar ook het opportunisme van Verdonk was stuitend. Nee, zij had niets verkeerd gedaan.
Vanavond had ik met de Historische Vereniging een uitstapje naar Geertruidenberg. Toen ik de voordeur achter me dicht trok, vroegen de buren al direct, of ik niet aan de buis gekluisterd zat. Ook tijdens ons uitstapje bleef de vraag maar rondzingen of het kabinet nu wel of niet gevallen was. Na de rondleiding direct gebeld met mijn dochter, die bevestigde dat het kabinet inderdaad gevallen was. Tja, en wat moet de burger hier nu allemaal van denken. Het vertrouwen in de politiek wordt zo opnieuw beschaamd.

Dag 179: Zonde

In de afgelopen week kreeg ik een compliment vanwege de serie interviews over de zeven deugden. Omdat we niet waren blijven hangen in de eerdere serie de zeven zonden. Juist de focus op zonde in onze toch behoudende gemeente maakt dat mensen in hun schulp kruipen, stiekeme dingen doen, elkaar bedriegen. Niet eerlijk zijn tegenover elkaar. Daarom zat ik deze week bij de raadsvergadering dan ook met kromme tenen toen de ChristenUnie sprak over ‘in zonde leven’, toen er werd gesproken over het gratis trouwen Iets dat in de 19e eeuw wellicht nog gangbaar was, maar anno 2006 toch niet echt meer van deze tijd is. Als we dan spreken over waarden en normen, dan blijft de waarde dat mensen die van elkaar houden, bij elkaar willen wonen. Alleen de norm is sinds de 19e eeuw toch zeker wel veranderd. Ook in onze behoudende gemeente Werkendam. Samenwonen is voor mij dan ook beslist niet ‘in zonde leven’.

Dag 178: Inburgeren

Gulnara Mamedzade, Eveline Daoud Ibrahim, Susan Dighyan, Hani Latifi, Azhar Barash, Ahmad Al Dolaimy, Simona Rarinca, Thushari Alwis, Mahnaz Jagbastelou, Mehdi Mozahari op de foto met hun certificaat.

Vandaag kregen op het gemeentehuis een aantal cursisten hun inburgeringscertificaat. Daarmee hebben ze een stevige stap gezet naar inburgering in onze maatschappij. Wat een zelfoverwinning en moed zal er nodig geweest zijn om die stappen te zetten. Je zult maar in een vreemd land terechtkomen en je weg moeten zien vinden. En dan ook nog een land dat helaas steeds onvriendelijker lijkt te worden voor niet-Nederlanders. Ook zal het in het stille Altena met zijn beperkte openbaar vervoer mogelijkheden en geringe aantal allochtonen niet meevallen zich thuis te voelen. Toch hoop ik dat ook deze mensen ooit van harte mogen zeggen: ‘Ik voel me thuis in Altena’.

Dag 177: Brandweervrouw

Zaterdag tijdens de Sleeuwijkse braderie was ook het brandweerteam Sleeuwijk ter plekke aanwezig. Het viel me op dat vooral jongetjes gefascineerd waren door het blussen van de vlammen. Ze mochten ook zelf oefenen. Zeker nu het team versterking zoekt een goed idee om zo vast belangstelling te kweken. Maar misschien zouden ook vrouwen eens moeten denken aan het vak van brandweervrouw. Wat heb je zoals nodig om brandwacht te worden?
Minimaal 18 jaar, wonen en werken in Sleeuwijk, iedere maandag op oefening, eerste drie jaar een cursusavond per week en een medische keuring. Maar wat krijg je er allemaal niet voor terug? Werken in een leuk team, een spannende hobby met enthousiaste collega’s, betaald vrijwillig, maar niet vrijblijvend, reiskostenvergoeding, sportfaciliteiten. Interesse? Bel dan naar de kazerne, telefoon 0183-304525, maar je kunt ook op maandagavond langs gaan in de kazerne of bellen met commandant Joost Pot, telefoon 0183-507208.

Dag 176: Benchmarking

Onlangs nam ik kennis van mailcontact tussen twee voormalige klasgenoten van me. Ze wonen beiden al lang niet meer in Werkendam. ‘Ze waren ontsnapt’, zo hielden ze elkaar voor. Is het dan zo erg om in Werkendam te wonen? Persoonlijk vind ik van niet, anders zou ik er uiteraard ook niet meer wonen. Toch blijkt uit onderzoek door weekblad Elsevier dat het in Werkendam beslist geen paradijs is, wordt onze gemeente zelfs als zeer matig bestempelt om te wonen. In een vergelijk tussen alle gemeenten eindigt Werkendam op een 308e plaats. Niet goed scoort Werkendam bijvoorbeeld bij grote huizen, onderwijs, winkels, verkeersveiligheid, ziekenhuis, huis- en tandartsen, verpleeg- en verzorgingstehuizen, bereikbaarheid per auto en trein, economie, uitgaan, restaurants en cultuurvoorzieningen. Goed scoort Werkendam bij groene omgeving, waterrijk en welstand. Kijken we naar onze buurgemeenten Aalburg en Woudrichem, dan staan zij op een 303e en 257e plaats. Vooral de hogere plaats van Woudrichem verbaast me enigszins. De score op verpleeg- en verzorgingstehuizen is te begrijpen. Maar meer parken en sportvelden in Woudrichem? Terwijl Werkendam de Biesbosch als achtertuin heeft.

Dag 175: De boer op

De ZLTO excursie door Altena van maandag 26 juni gaat niet door en dat vind ik jammer. Er zijn altijd activiteiten waar je als raadslid verwacht wordt, maar die meer een soort verplichting zijn. Op het bezoek aan enkele boerenbedrijven had ik me echter verheugd, tevergeefs naar nu blijkt. Al snel na de verkiezingen heb ik contact gezocht met de ZLTO omdat we als nieuwe CDA raadsleden graag in gesprek blijven met de boeren in onze gemeente. Wij wilden graag een werkbezoek brengen bij een aantal bedrijven. Dit werd afgehouden door de ZLTO omdat ze liever iets grootschaliger voor alle drie de gemeenten wilden organiseren. Aanvankelijk was dit gepland op 7 juni, maar door omstandigheden doorgeschoven naar 26 juni. Helaas bleek er te weinig belangstelling voor de excursie naar een drietal bedrijven in Altena. Wel hebben ze aangekondigd op een ander moment met de politiek van gedachten te willen wisselen over zaken die spelen in de landbouw. Misschien gaan we dus wel een andere keer de boer op.

Dag 174: Kinderen in tel

Of je als jongere opgroeit in Rozendaal of Rotterdam, is van grote invloed op je gezondheid, risico om in armoede te leven, werkloos te worden of in de jeugdcriminaliteit te belanden. Er zijn grote verschillen in de omstandigheden waaronder kinderen en jongeren opgroeien in de 458 Nederlandse gemeenten. Dat blijkt uit het onderzoek ‘Kinderen in Tel 2006’ dat in februari 2006 gepresenteerd werd. De gemeente Rotterdam staat op nummer 1 in de rankinglijst; dat betekent dat er 457 gemeenten zijn die een effectiever jeugdbeleid hebben. Rozendaal (provincie Gelderland) is de gemeente waar je als jongere de beste kansen hebt. Deze uitkomsten staan in het onderzoek ‘Kinderen in Tel 2006’; een nieuwe bundeling van gegevens die op gemeentelijk niveau een vergelijking mogelijk maakt van een tiental onderwerpen rond het welzijn van kinderen en jongeren. Werkendam komt uit op plaats nummer 245, een middenmotor dus. In onze gemeente wonen geen kinderen in achterstandswijken, wel kent de gemeente het forse aantal van 30 procent achterstandsleerlingen. Het percentage tienermoeders is hier 0,67 procent, het percentage werkloze jongeren is 1 procent. Voor meer informatie www.kinderenintel.nl

Dag 173: Openbaar vervoer visie

Vanavond was ik in het provinciehuis bij de Statenvergadering. Dit om de besluitvorming rond de Openbaar Vervoer visie aan te horen. Naar aanleiding van de eerdere inspraakronde is de visie aangevuld met Openbaar vervoer over water.
De volgende tekst is nu opgenomen
-Tot de mogelijkheden voor interlokaal vervoer behoort ook openbaar vervoer over water. Zinvolle initiatieven van derden kunnen via een ontwikkelingsproject worden ondersteund. Bij levensvatbaarheid kunnen deze verbindingen in het netwerk worden opgenomen.
Uitleg: Openbaar vervoer over water was tot nu toe niet opgenomen in het visiedocument. In principe kan OV over water worden meegenomen in een jaarlijks exploitatieplan of zelfs apart in opdracht worden gegeven. In het Werkprogramma OV 2006-2008 wordt nader invulling gegeven aan dit onderwerp. In ieder geval wordt bezien of initiatieven van Werkendam, Gorinchem en de Drechtsteden een Brabantse inzet vereisen en verdienen.
Dus bij deze dan ook een oproep aan de Werkendamse statenleden Jan Luteijn, Jack Bakker, Henk Hellegers en Arjan Verschoor. Zorg dat een veerverbinding Werkendam-Gorinchem wordt opgenomen in het werkprogramma of via een ontwikkelingsproject!

Dag 172: Het schapendijkje

Volgens mij wordt er al tien jaar op het schapendijkje, strontdijkje zo u wilt gemopperd. Zeker bij nat weer kleeft de schapenstront aan de fietsbanden en dat vinden fietsers niet leuk. Ook van burgers en de schippers van pontje Steur kreeg ik daar regelmatig opmerkingen over. Vandaar dat ik namens het CDA weleens vragen gesteld over de afrastering van het paadje. Als de schapen langs een afrastering lopen kun je toch van ze genieten, maar je hebt geen stront meer aan je banden. Maar toen dat een keer in de publiciteit kwam kreeg ik ook een telefoontje van iemand die hevig teleurgesteld was. Zij genoot juist van het wandelen tussen de schapen en vond het een soort ‘unique selling point’ voor onze recreatiemogelijkheden.
In elk geval werd er budget opgenomen voor 2007 om het pad af te rasteren. Bij de beleidsbeschouwingen begon de SGP als eerste over agressieve schapen. En of een bedrag van 45.000 euro niet wat veel was. Eerlijk gezegd leek mij dat bedrag ook aan de hoge kant voor een afrastering. Voorlopig komt de wethouder met een voorstel om er in de commissie nog eens over te praten. Dus hoe moet het nu met het schapendijkje? Een referendum misschien?

Dag 171; Toch nog een latertje

CDA in actie voor gratis groen op milieustation Hank

Terwijl iedereen dacht dat het vanavond niet lang zou duren, was het toch pas half twaalf alvorens de beleidsbeschouwingen erop zaten. Wat waren opvallende zaken vanavond? Otto van Breugel had een geweldige presentatie gemaakt, zelfs met foto’s. Complimenten, zag er prachtig uit. Gerard Paans had een gedegen eerste termijn en ook in het debat was hij scherp. Ook complimenten dus. En dan de onderwerpen. Gratis groen, het fietstunneltje, het stront-fietspaadje, de jeu-de-boules baan, de graftarieven, huurverhogingen in de sporthal, een tweede avondopenstelling van het gemeentehuis. Op een aantal zaken wordt teruggekomen, een aantal zaken zijn overgenomen. Wat mijzelf vooral opviel was de passieve houding van de oppositie. Te afwachtend, maar dat was kennelijk een bewuste keuze.

Dag 170: De blauwe stad in de Biesbosch (2)

“In het Brabantse Land van Heusden en Altena, in de Biesbosch, ligt het gebied van de Blauwe Stad. Hier wordt vanaf 2008 het meest spectaculaire landschapsproject sinds de drooglegging van de IJsselmeerpolders gerealiseerd. Hart van het plan is de aanleg van een nieuw meer van zo’n 8 km2, vergelijkbaar met de Reeuwijkse Plassen of het Sneeker Meer. Rondom het meer worden nieuwe natuurgebieden, recreatieve voorzieningen en woningen gebouwd, verdeeld over unieke woonlocaties in het gebied”

Is het bovenstaande bericht een luchtkasteel of een droom die binnen tien jaar uitkomt? Al eerder schreef ik op mijn weblog over de blauwe stad, op dag 40 om precies te zijn. Vanavond mochten we in het Biesboschmuseum het concept masterplan bekijken. En ons commentaar geven. En het moet gezegd, mijn droom zou best nog eens uit kunnen komen. Al zal het er dan iets anders uitzien dan de echte blauwe stad in Groningen. In het concept masterplan worden daadwerkelijk mogelijkheden voor recreatie en natuurontwikkeling mogelijk gemaakt. Durf en lef zijn nodig om inderdaad op de ingeslagen weg door te gaan. Maar wat een mogelijkheden, wat een kansen voor Werkendam. Voor de inwoners van Werkendam, maar ook voor de natuur- en rustzoekende toerist. Ik blijf mijn droom koesteren en hoop dat die nog in deze raadsperiode uitkomt.

Dag 169: Geld verdwijnt in de grond

Goud dat straks in de grond verdwijnt

De gemeenten ontkomen er niet aan om het rioolrechttarief in het komende decennium te verdubbelen tot gemiddeld 2015 euro.
Dat schrijft de stichting Rioned, het kenniscentrum op het gebied van rioleringen, in een brief aan alle gemeenteraden. De brief is een reactie op publieke beschuldigingen van onder meer de Vereniging Eigen Huis dat de overheid het rioolrecht als een melkkoe gebruikt. “De opbrengsten uit het rioolrecht mogen alleen voor de riolering worden gebruikt”, zegt directeur Hugo Gastkemper van Rioned. “En dan nog komen de gemeenten geld tekort want de gemiddelde kostendekkingsgraad voor het op peil houden van het riool is 87 procent. De gemiddelde levensduur van een riool is zo’n zestig jaar, afhankelijk van de bodemgesteldheid. Vooral in de naoorlogse wijken zullen veel riolen vervangen moeten worden. Daar is veel geld voor nodig. We denken dat dit de komende tien jaar zo’n tien miljard euro gaat kosten. En dan kom je al gauw uit op een verdubbeling van het rioolrecht”.
(bron: Binnenlands bestuur)

Dag 168: Kunst en cultuur

Pessimisten beweren dat Werkendam en cultuur niet samengaan. En soms word ik door die pessimisten meegesleept, maar dat is niet terecht. Op 1 juli wordt in het dorp Werkendam een galerij geopend, waar ook schilder- en tekenlessen gevolgd kunnen worden. Misschien vormt het een begin van meer kunst in Werkendam. Die kunst is er natuurlijk wel, alleen niet iedereen is ermee bekend. Met een kunstroute door de gemeente zouden al die kunstenaars juist zichtbaar gemaakt kunnen worden. Wie neemt het initiatief voor zo’n kunstroute?

Ook heeft Werkendam een bloeiende muziekvereniging. Vanavond gaven ze een openluchtconcert aan de Werkina. Ze hadden prachtig weer en er was lekker veel publiek. Dus wie durft nog te beweren dat Werkendam en cultuur niet samengaan.

Dag 167: Top ergernis

Tijdens de jaarmarkt van zaterdag 10 juni konden de bezoekers meewerken aan een korte enquête in de stand van het CDA. In totaal werden 86 enquêtes afgenomen. Ze gaven hun dorp gemiddeld een zeven. Top ergernis van de Nieuwendijkers blijft de hondenpoep, ook hangjongeren en het gebrek aan starterswoningen en ouderenwoningen werden genoemd. Tevens klachten over hard rijden zoals Zandsteeg, Rijksweg, Rijkswegstoep/Kildijk bij winkelcentrum en in 30 km. zones. Ook over het winkelbestand is niet iedereen tevreden, gepleit wordt voor meer winkels of langer open. De op/afritten A27 bij de Zevenbanscheweg worden onveilig genoemd. Positief is Nieuwendijk over de saamhorigheid en het verenigingsleven en de daarbij behorende activiteiten. Ook het dienstencentrum, het groenonderhoud en de school worden als goed genoemd. Mensen mochten ook invullen wat ze zouden veranderen als ze burgemeester zouden zijn. Een aantal opmerkingen waren de komst van een McDonald naar Nieuwendijk, in het weekend vervoer naar Hank, een extra pin-automaat en de Muziekschool. Op de vraag of ze tevreden zijn over het CDA vulde 48 procent tevreden, 38 procent neutraal, 3 procent ontevreden; 11 procent blanco.

Dag 166: Collega bloggers

Niet alleen ikzelf ben zo gek om regelmatig op mijn weblog te schrijven, ook mijn collega raadsleden Marjolein Hak en Bob du Burck schrijven regelmatig over politiek en aanverwante zaken op hun weblog. Binnenkort kunnen we weer een aantal bloggers verwelkomen, maar dan uit de gemeente Woudrichem. Burgemeester Frank Petter en de wethouders Bas de Peuter, Mark Röell en Cees Ambachtsheer lanceren hun eigen weblog op 26 juni a.s. om 13.00 uur. In het meegestuurde persbericht stond dat zij regelmatig gaan schrijven over hun bestuurlijke bezigheden. Een kijkje in de bestuurskeuken van Woudrichem dus. Frank Petter interviewde ik al eens over zijn zeven hoofdzonden, Mark Röell over zijn werk als griffier in Aalburg en Bas de Peuter in zijn hoedanigheid als gekozen burgemeester Bas. Benieuwd wat zij ons straks allemaal gaan vertellen op hun weblog.

Dag 165: Het goede voorbeeld

Tja, daar sta je dan als goedwillende politicus. Wordt in de winkel je aankoop van een bolletje wol, breipennen en een lintje direct in een grote plastic tas gestopt. Zo snel, dat ik bijna niet meer durf te weigeren. Toch maar gedaan uiteindelijk. Even later met een stapel sokken en ondergoed hetzelfde dilemma. Zo zie je maar weer, je zegt weleens iets en voor je het weet kom je in de problemen. Toen ik vanmorgen in de krant mijn eigen milieu-tip las om plastic tasjes te weigeren, kon ik er natuurlijk niet meer onderuit. Volgens mij werd er zelfs op me gelet toen ik bij de kassa afrekende. Ooit heb ik op mijn weblog verteld over het piepschuimgate. Met het plastic tasje dreigt het dezelfde kant opgaan. Ik heb het in het openbaar gezegd, iedereen die mij nu met een plastic tasje ziet, kan mij direct aanspreken. Priemende ogen en opmerkingen als “Waarom heeft u dat plastic tasje niet geweigerd?” zullen voortaan mijn deel zijn. Help, ik ben een politicus.

Dag 164: Het plastic tasje

Gisteren tijdens de voorbereidingen van de Beleidsbeschouwingen kwam ook het milieu aan de orde. PvdA’er Bob du Burck stelde voor een milieuprijs in te stellen voor de beste tips rondom het voorkomen voor afval. Een leuk idee, ik heb mijn eerste tip al gegeven. Weiger eens een plastic tasje in de winkel. Gegarandeerd dat u meewarig wordt bekeken, soms wordt zelfs gezegd, dat het verplicht is ze mee te geven.

Omdat het dagelijks schrijven op mijn weblog niet altijd vanzelf gaat, heb ik voor de aardigheid eens plastic tasje gegoogled. De rij hits bleek inderdaad eindeloos. Maar ik kwam zo wel heel veel informatie tegen. Dat Russen bijvoorbeeld gek zijn op plastic tasjes. En over de milieuonvriendelijkheid ervan, die eigenlijk meevalt. In Nederland worden jaarlijks 300 miljoen tassengebruikt, vaak worden ze meermalen gebruikt. Maar als ze eenmaal op de afvalberg terecht komen blijkt het goed stookmateriaal. Zonder plastic zakken moeten de afvalverwerkers extra aardgas of olie toevoegen om het vrij natte afval te kunnen verbranden. Ook wordt plastic vaak samen met papier uit de afvalberg gescheiden en gebruikt als brandstof in cementovens en elektriciteitscentrales. Het maken van een papieren tas leidt tot twee maal zoveel luchtvervuiling en 200 maal zoveel afvalwater als het maken van een plastic tas. En ook kost het meer energie om papieren tassen te verbranden als ze op de afvalberg komen. Aan de andere kant is het wel zo dat de grondstof voor papier nieuw aangemaakt kan worden door bomen/bossen te planten. Dus waar blijf ik nu met mijn goede tip?

Dag 163: Verlanglijstje

Deze zomer hoop ik 45 jaar te worden. En vanzelf komen dan de vragen: Heb je een verlanglijstje? Nou, eigenlijk niet. Als verwende veertiger heb ik eigenlijk alles. En als ik iets wil hebben, koop ik het gewoon. Of het moet een Gucci tas of Prada muiltjes zijn, die gaan iets te ver boven mijn budget. En van een snelle sportwagen droom ik ook weleens. Maar ach, je kunt ook prima zonder. Met een boek maken ze me in ieder geval altijd blij. ‘Hoe word ik een rat’ van Joep Schrijvers staat er in elk geval al op.

Dat verlanglijstje speelde ook door mijn hoofd toen ik met de fractie werkte aan de beleidsbeschouwingen. Bij de coalitieonderhandelingen heeft het CDA veel van haar verlanglijstje/verkiezingsprogramma kunnen waarmaken. En dan heb je niet ineens een nieuw lijstje beleidswensen. Overigens steeds nieuw beleid is ook niet echt nodig, meer aandacht voor de uitvoering is zeker zo belangrijk.

Dag 162: Een mooie avond

Soms ontmoet je bij toeval mensen, waarmee je je toch direct verbonden voelt. Ook al ken je ze eigenlijk helemaal niet. Op Tweede Pinksterdag mocht ik rondleidingen geven op Fort Altena en bij toeval mocht ik ook Cees en Akki Visser uit Eethen rondleiden. Zij waren bevoorrecht omdat ze samen een rondleiding kregen. Al snel kwam het gesprek op de poëzieroute en het gedicht dat Cees had geschreven voor bij de Heusdense brug. Fort Altena verdiende ook wel een gedicht zo vond hij. Gisteravond op slot Loevestein vertelde hij me dat het al geschreven was. En dat hij de doorsnijding met de A27, maar ook het panorama vanaf de herstelde wallen in dichtvorm had weten te vatten. En zo werd het bezoek aan slot Loevestein met optredens van Bart Chabot en Philip Freriks een nog mooiere avond. Dat anderen geinspireerd raken door de schoonheid die je ze mag laten zien.

Dag 161: Het groene CDA dorp

Vandaag stond de CDA fractie op de jaarmarkt in Nieuwendijk, het groene CDA dorp. Goed, om zo weer onder de mensen te komen. En te horen wat er leeft. Hoewel we aanvankelijk dachten zo snel na de verkiezingen gewoon een jaartje over te slaan, zeg ik achteraf dat het toch goed is om er weer te zijn. Mensen konden hun grieven spuien en sommigen maakten daar dankbaar gebruik van. Zomaar een aantal zaken die aan de orde kwamen: te weinig goedkope starterswoningen, te veel wethouders, waarom subsidieren jullie de Muziekschool niet meer, wanneer worden nu eindelijk eens de op- en afritten van de A27 aangepakt? Zo maar een aantal reacties die ik me zo kan herinneren. Alle formulieren worden nog nader bekeken om zo inzicht te krijgen in de wensen die er leven in Nieuwendijk. En zo kan de fractie weer aan de slag voor onze burgers.

Dag 160: Liefje

Vanmiddag werd ik op slag verliefd. In de Sleeuwijkse haven lag een charmant jachtje met de poëtische naam ‘Liefje’. Het was zelfs te koop, al heb ik niet naar de prijs gekeken en er alleen maar foto’s van gemaakt. Een bekend spreekwoord zegt niet voor niets ‘Het bezit van de zaak is het einde van het vermaak’. Laat mij voorlopig dus maar dromen van mijn ‘Liefje’. Overigens kreeg ik vanmiddag ook direct een vakantiegevoel, daar langs het water. Er krijsten enkele meeuwen boven mijn hoofd, het was heerlijk weer, de zon scheen uitbundig. Kortom bijna volmaakt gelukkig. Toch knaagt er nog iets dat mijn geluksgevoel tempert. En dat is de toekomst van de Sleeuwijkse haven. In december is besloten tot een onderzoek naar de toeristisch/recreatieve potenties van de Sleeuwijkse haven. Inmiddels zijn we meer dan een half jaar verder. En is er nog weinig tastbaars gebeurd. Ja, er is overleg gaande, maar dat is het dan wel. Maar ik heb al eerder geschreven, geduld is in de politiek onmisbaar. Dan kan ik mooi nog even verder dromen over mijn ‘Liefje’.

Dag 159: Tijd (2)

Gisteren schreef ik op mijn weblog al over tijd. Vandaag opnieuw. Gisteren had ik nog een mooie foto bij mijn tekst willen plaatsen, maar het programma is kennelijk zo overbezet dat het niet lukte. Daarom probeer ik het vandaag opnieuw met de foto.

Zondag ga ik lekker loungen op mijn tuinbankje

Vanavond heeft de fractie zich overigens opnieuw gebogen over de beleidsbeschouwingen. Het blijft altijd taaie kost, ook al draai ik alweer vier jaar mee als raadslid. Daarom vanavond opnieuw weinig tijd voor mijn weblog.

Dag 158: Tijd

‘Heb je nog tijd over?”, zo vroeg pas iemand aan me. Nee, was mijn antwoord. Ik heb nooit tijd over. En dan geef ik nog niet eens gehoor aan alle uitnodigingen die ik wel eens in mijn mailbox vind. De oogst van deze week. Deelname aan het congres ‘Water verdient het’op 29 en 30 juni in Leeuwarden. Een bijeenkomst over burgerparticipatie en water. International Woman’s day of peace and disarmement. Deelname platform Ruimte in debat en mobiliteitsatlas. Bijwonen slotdebat over de kenniseconomie op zaterdag 10 juni in Delft met JP Balkenende. Twee uitnodigingen voor een bezoek aan het Europees Parlement, één in Brussel en één in Straatsburg. Allemaal reuze interessant en er zullen ongetwijfeld deelnemers voor gevonden worden. Maar helaas heb ik geen tijd over. Wil ik er dan tijd voor vrij maken? Nee, helaas zal ik voor al deze uitnodigingen geen tijd vrij maken. Stel voor dat ik daardoor geen tijd meer zou hebben om op mijn weblog te schrijven? Al mijn lezers zouden dan ineens tijd over hebben.

Dag 157: Zendmasten

Veel kerktorens zijn inmiddels voorzien van zendmasten.

Vandaag kreeg ik in mijn mailbox een persbericht van MoNet. Dit is het samenwerkingsverband van de vijf mobiele-netwerkoperators in Nederland: KPN, Orange, Telfort, T-Mobile en Vodafone. In het persbericht worden de resultaten bekendgemaakt van een veelbesproken Zwitsers onderzoek naar het effect van UMTS op het welbevinden van mensen. “De onderzoekers hebben geen verband gevonden. De uitkomsten zijn in lijn met het standpunt van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Op 25 mei jongstleden bevestigde de WHO nogmaals dat er geen gezondheidsrisico te vrezen is van de elektromagnetische velden van asisstations voor mobiele communicatie. Wereldwijd zijn inmiddels duizenden onderzoeken gedaan naar mogelijke gezondheidsaspecten van radiogolven. Al deze onderzoeken zijn door de WHO beoordeeld en brengen haar tot deze conclusie”. Gezien de herkomst van het persbericht is er toch wel reden kritisch te blijven. MoNet heeft er immers zelf het meeste belang bij om mogelijke gevolgen van UMTS te ontkennen. Overigens zijn we natuurlijk met zijn allen ook behoorlijk hypocriet. We willen overal en altijd mobiel kunnen bellen, zendmasten zijn dan onvermijdelijk.

Dag 156: Fort water

“Water is de bron van ieder leven, voor planten, dieren en de mens. Maar realiseren we wel dat ook water net als olie een schaars goed is”

Aan bovenstaand citaat moest ik denken toen ik vanmiddag in de Water uitspanning op Fort Altena de 25 verschillende soorten water bij elkaar zag staan. Ondanks de ogenschijnlijke eindeloze hoeveelheid water is schoon zoetwater een schaars goed. Het water in de oceanen en zeeën is zout. Slechts een klein deel van al het water op onze planeet is zoet, waarvan een groot deel is opgeslagen in ijslagen, ijskappen en gletsjers. Uiteindelijk kan maar een heel klein deel van het totaal aan water worden gebruikt voor drinkwater. Van iedere 100 liter water die er op de wereld is, is er maar een theelepeltje zoetwater beschikbaar. Met name in Afrika, Azie en Latijns Amerika is schoon drinkwater een schaars goed. Nu al, anno 2006 hebben meer dan 1 miljard mensen geen toegang tot veilig drinkwater, en sterven ieder jaar 5 miljoen kinderen ten gevolgen van vervuild water. Hoe gaan we dit gigantische probleem met elkaar oplossen?

Dag 155: Bloemen van God

Een mooie preek had de dominee vanmorgen. Gemeenteleden die als bloemen uit de kerk vertellen over de blijde boodschap. Als bloemen geplukt door God en samen gebracht in een mooi bloemstuk. Ook in de bijbel wordt menigmaal gesproken over bloemen. In psalm 103 bijvoorbeeld waarin de mens wordt vergeleken met een bloem die bloeit in het veld. Of waarin de vergankelijkheid van het leven naar voren komt. ‘Kijk naar de leliën des velds, zij maaien niet, zij zaaien niet, maar geen mens is omkleed met haar schoonheid’.

Ook bij liturgisch bloemschikken worden bloemen gebruikt als symbolen uit de bijbel. Met Pinksteren is de liturgische kleur rood. Pinksteren, de 50e Paasdag, is eigenlijk een vrolijk feest, van geestdrift en in beweging komen. Het evangelie, de goede boodschap, van recht en vrede en toekomst voor de aarde en de mensen, is in onze handen gelegd, en het is die geest van recht en vrede en hoop waarin wij mogen leven en werken in deze wereld. Bij Pinksteren horen dan ook rode bloemen, als symbool voor het in vuur en vlam staan door de Geest.

Dag 154: Werken bij het CDA

Hoe maak je de politiek aantrekkelijk voor de burgers? Iets waar iedere politieke partij mee worstelt, ook CDA Werkendam. Bijgaande foto's tonen echter de veelzijdigheid aan van het politieke werk. Verstoppertje spelen, gevallen kinderen troosten, veel koffie drinken en af en toe vergaderen.

Dag 153: De God van Nederland

In het museum Catharijneconvent start op 18 juni de tentoonstelling De God van Nederland, Hedendaagse fotografie. De tentoonstelling biedt een overzicht van de christelijke geloofsbeleving in Nederland in al haar aspecten. Op een eigentijdse manier verbeelden jonge vooraanstaande fotografen de thema’s gezagsdragers en voorgangers, plaatsen voor geloofsbeoefening, geloofsgemeenschappen en christelijke symbolen en attributen. Zij doen dit in opdracht van Museum Catharijneconvent. Één van die fotografen is Ari Versluis. Hij fotografeert samen met Ellie Uyttenbroek aan een bijzondere serie van foto’s met de titel Exactitudes. In deze serie geven zij hun visie op de kledingcodes van subculturen en andere sociaal maatschappelijk gedefinieerde groepen. Voor de expositie in het Catharijneconvent fotografeerden zij o.a. reli-rockers, emo’s en new singers.
Ik schrijf dit allemaal omdat Ari(e) Versluis jarenlang een klasgenoot van me is geweest. Grappig om te zien dat hij nu via zijn vak toch bezig is met religie. Ik heb nog zo’n voormalige klasgenoot, Arjan Visser, die ook zo met religie bezig is en daar boeken over heeft geschreven. Ook schreef hij voor Trouw een serie over de tien geboden. Je vraagt je dan af of je eerst radicaal afstand moet nemen van je roots om er later via een omweg toch weer mee bezig te zijn.

Dag 152: Een politiek maandje (2)

Al eerder heb ik geschreven over de politieke drukte in juni. Bijna iedere avond op pad voor het CDA. Vanavond was de eerste vergadering en iedereen lag in een stress van de pakken papier die we weer hadden ontvangen. Plus alle stukken die nog eens nagezonden zijn. Een drama, er lag letterlijk een boom aan papier op tafel. Vooral de nieuwelingen worstelen met al die informatie. “Moet ik dat allemaal lezen?”, zo vragen ze zich vertwijfeld af. Toch zullen ook zij er aan moeten wennen. Gelukkig leer je in de loop der tijd selectief te lezen.
Gelukkig zijn er naast alle vergaderingen ook nog leuke dingen. Op 10 juni staat het CDA wederom op de jaarmarkt in Nieuwendijk. In gesprek met burgers is namelijk veel belangrijker dan veel stukken lezen. Ook dat zullen de nieuwelingen in de fractie ontdekken.